Ο μοναχικός πρόσφυγας

Μεγάλωσε σε μια κοινωνία γεμάτη αίμα

Μεγάλωσε σε μία κοινωνία γεμάτη πίκρα

Τα πρωινά ήταν μόνος

και τα βράδια με τους δολοφόνους

Έμοιαζαν όλα φυσιολογικά

αλλά δεν ήταν τόσο καλά

Κάθε δρόμος είχε την ιστορία του

αλλά ο δικός του είχε την καθημερινή τραγωδία του

Μια τραγωδία ανείπωτη

Μια τραγωδία ατελείωτη

Πλέον η καθημερινότητα είχε γίνει ρώσικη ρουλέτα 

και η σκανδάλη από το όπλο μια συνήθεια

Ο κόσμος όλος ήταν εναντίον του

και αυτός έτοιμος να παρατήσει το όνειρό του

περιμένοντας να δει το αύριο

Ήρθε η ώρα του

και την υποδέχτηκε σιωπηλά

Νόμιζε πως είχε κοντινούς φίλους

μα κανείς δεν ήταν στην κηδεία του.

                                                                                   Παναγιώτης Οικονόμου