Περπατώ μες της τρέλας τον χορό
χωρίς να ξέρω τι ψάχνω να βρω.
Άραγε τι με οδηγεί μέχρι εδώ;
Μήπως τ` όνειρό μου το χαμένο αναζητώ;
Είναι πράγματι άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου
και οι σκέψεις σε κάνουν να περπατάς και να
παραμιλάς.
Είναι στιγμές που δεν ξέρεις τι θέλεις
και είναι στιγμές που δεν ξέρεις πού πας.
Άραγε θα βρω κάποια στιγμή αυτό που θέλω
ή σαν φτερό στον άνεμο συνέχεια θα πετώ;
Ποιος θα μου δείξει τον δρόμο για να ψάξω
μήπως και κερδίσω τον χαμένο χρόνο που ζω.
Δήμητρα Μαρίνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου