Τετάρτη 30 Απριλίου 2014

ΑΘΩΟΣ ΕΝΟΧΟΣ

     “Ένας  δικαστής είναι πέντε φορές δικηγόρος”. “ Έχει να σκεφτεί τις δύο πλευρές, το ακροατήριο,τα άτομα που θα επηρεάσει η απόφαση του, την συνείδηση του”. Έτσι έλεγε σε όσους τον έβλεπαν να ξενυχτάει ως τα μεσάνυχτα, με το μυαλό του να τρέχει σε θολά μονοπάτια που μόνο η εμπειρία ήξερε να τον οδηγήσει.
      Μεθαύριο για τρίτη φορά δικάζει την ίδια υπόθεση. Απόψε ,πάλι το ίδιο σκηνικό. Το μπουκάλι του ουίσκι αδειάζει, η γραβάτα έχει σχεδόν λυθεί από τον λαιμό και αυτός εκεί. Επιμένει ! Με λιγοστές δυνάμεις κρατάει τα μάτια του ανοιχτά. Πρέπει να καταλάβει τι κρύβεται πίσω από την υπόθεση. Μια φωνή βαθιά μέσα του ψιθυρίζει πως  ο κατηγορούμενος,σε αντίθεση με όλα τα στοιχεία, είναι αθώος.  Έχει ακόμα στη διάθεση του λίγες μέρες να σκεφτεί.
      Δολοφονία ανάμεσα σε δίδυμα αδέρφια. Ζήλια ! Έτσι είπαν όλοι.  Εξηγούσαν το συμβάν ως έκρηξη ζήλιας  και αποτέλεσμα μιας μόνιμης κόντρας. Πάντα οι δυο τους τσακώνονταν, όταν βρίσκονταν πολύ χρόνο μαζί. Κανείς ωστόσο δεν θα μπορούσε να φανταστεί μια τέτοια εξέλιξη . Ειδικά μετά από τόσα πολλά χρόνια που είχαν να συναντηθούν.. Πώς γίνεται μια οικογενειακή συνάντηση που έχει να γίνει τόσα χρόνια να καταλήγει σε μακελειό ;

    Το θύμα υπήρξε ένας επαναστατικός χαρακτήρας. Είχε φύγει από την οικογένεια πριν την ενηλικίωση του ,είχε ταξιδέψει στον κόσμο ,είχε πειραματιστεί επαγγελματικά και είχε πετύχει. Δεν κατάφερε ωστόσο να δημιουργήσει τη δική του οικογένεια και γι ' αυτό έπειτα  από σαράντα περίπου χρόνια επέστρεψε, για να μοιραστεί τη ζωή και την περιουσία του με τους δικούς του.
      Ο δράστης πάντα ζούσε φτωχικά στο πατρικό τους. Πρώτα με τους γονείς του και έπειτα μόνος με  τα ζώα του. Μετρημένη ζωή, δίχως κραιπάλες και υπερβολές. Μια καθημερινότητα βουτηγμένη στη μοναξιά και την απομόνωση. Δεν ήθελε επισκέψεις και η άφιξη του αδερφού του μάλλον ενοχλούσε.
      Ο τρίτος αδερφός που ήταν μικρότερος και ήθελε επιτέλους να νιώσει την οικογενειακή θαλπωρή  μεσολάβησε, ώστε τουλάχιστον μια φορά να συγκεντρωθούν όλοι και να συζητήσουν σε ένα οικογενειακό κλίμα. Με αφορμή την γιορτή της Παναγιάς διοργάνωσε ένα τραπέζι στο πατρικό τους. Ευτυχώς που σε όλο αυτό βοήθησε η σύντροφός του και ανέλαβε το φαγητό και την ατμόσφαιρα.
      Ένα στρωμένο τραπέζι στην αυλή,  αναμμένα φανάρια στον κήπο και οι μυρωδιές από το τραπέζι και τα νυχτολούλουδα  μπερδεύονταν με τις γαρδένιες και το γιασεμί. Τα πιάτα άδειαζαν και ξαναγέμιζαν καθώς επίσης και τα ποτήρια με το κρασί. Κάποια στιγμή  ο μικρότερος πήγε να γεμίσει και πάλι την καράφα. Τα μάτια είχαν φουντώσει από το αλκοόλ, αλλά η περίσταση απαιτούσε κι άλλο. Η σύντροφός του πήγε να γεμίσει την πιατέλα με  κρέας. Πόσο μπορεί να έλειψαν ; Πέντε, δέκα λεπτά ;   Το μοιραίο δεν χρειάστηκε πολύ να γίνει.  Τους βρήκανε σε λίγο πεσμένους  στο πάτωμα. Ο ένας αναίσθητος,  ο άλλος νεκρός.  
       Από κει και πέρα  αφέθηκαν στα χέρια της αστυνομίας και της δικαιοσύνης. Το όλο πρόβλημα όμως ήταν πως η μνήμη του δράστη είχε χαθεί και το μόνο που έλεγε ήταν μία συγκεκριμένη δυσνόητη φράση “παράθυρο έκοψε πίσω πονάω” ο μικρός αδερφός υπέστη νευρικό κλονισμό και δεν μπορούσα να καταθέσει. Μόνη μάρτυς  ήταν η σύντροφός του.
      Σύμφωνα με την κατάθεσή της μόλις γέμισε την πιατέλα με  κρέας και βγήκε έξω δεν βρήκε κανέναν. Είχε ακούσει κιόλας φωνές προηγουμένως και ανησύχησε.  Έτρεξε στο σπίτι και τους βρήκε στο πάτωμα. Τίποτα άλλο.

     Τότε σκέφτηκε να βάλει να δει το βίντεο. Σε κάθε υπόθεση που εκδίκαζε ο ίδιος ,συνήθιζε να παρακολουθεί προσεκτικά το βίντεο που είχε τραβήξει η αστυνομία αμέσως μετά το γεγονός. Ξαναβλέποντας το υπό άλλες συνθήκες και με ηρεμία  μπορούσε να ρίξει φως σε κάποιες απορίες του. 
     Πάγωσε την εικόνα όταν η κάμερα εστίαζε στους πεσμένους άντρες. Χαμογέλασε. Μόλις  τελείωσε έβγαλε την κασέτα και πήγε για ύπνο. Το πρωί είχαν συλλάβει τον ένοχο.
      Πρώτο στοιχείο. Ο νεκρός πέθανε από εσωτερική αιμορραγία ενώ στο βίντεο έδειχνε πως δίπλα υπήρχε ένα μαχαίρι . Η εξέταση DNA αποκάλυψε πως το αίμα δεν άνηκε  σε κανέναν από τους δύο άντρες.  Δεύτερο στοιχείο. Ο ζωντανός ήταν πλακωμένος από τον αδερφό του. Πράγμα που του φάνηκε πολύ περίεργο. Τρίτο στοιχείο. Κάποιος είχε πηδήξει από το παράθυρο και είχε λερώσει με χώμα το πάτωμα και τον τοίχο. Νούμερο 37 και το σχέδιο της πατημασιάς στον κήπο ταίριαζε άψογα με τα παπούτσια που φορούσε η κυρία εκείνο το βράδυ. Τέταρτο στοιχείο. Η πιατέλα με το κρέας δεν γέμισε ποτέ. Το παζλ συμπληρώθηκε με την προσπάθεια αποκωδικοποίησης της φράσης “παράθυρο έκοψε πίσω πονάω” . Προφανώς πίσω από τον άνδρα που δολοφονήθηκε , η γυναίκα με κάποιον συνεργό τον σκότωσαν ακαριαία και αναισθητοποίησαν τον άλλο. Όπως ομολόγησε η ίδια μετά την σύλληψή της προσπάθησε να ξεφορτωθεί τον πλούσιο κουνιάδο ώστε να πάρει την περιουσία και να φύγει με τον εραστή της. Τελικά όμως η αλήθεια αποκαλύπτεται.

                                                                                       Κωνσταντίνα Καραμπή

 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου