ΜΕΛΙΤΑ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ - ΤΟ ΚΥΜΑ

 

Κύμα, με συνεπαίρνεις σε άλλους κόσμους εσύ,

βλέπω την πλάση από άλλη οπτική,

με ένα κλικ μαθαίνω στη στιγμή,

αποκτώ τη γνώση μιας ολόκληρης ζωής.

 

Είσαι συνοδοιπόρος της πιο τρανής στιγμής,

αναρωτιέμαι μήπως έτσι είναι η ζωή…

Σε σένα εναποθέτω σώμα και ψυχή,

γίνεσαι η αιτία μιας άλλης μου αρχής.

 

Μιας αρχής που ξεκινά με θεμέλια νοερά,

σχέσεις εικονικές και ερωτηματικά.

Από το πλέγμα της σύγχυσης έχω παγιδευτεί,

να ξεφύγω προσπαθώ μα δεν βρίσκω αρχή,

φοβάμαι μην πνιγώ στη διαδρομή

αδυνατώντας να φτάσω στην απέραντη ακτή.

 

Καραδοκεί η δίνη της αυτοκαταστροφής,

αν δεν αλλάξω πορεία διαδρομής.

Είναι θέμα προαίρεσης ατομικής

η τύχη μιας ολόκληρης ζωής.