ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Κλάμα και δάκρυα στις γειτονιές του κόσμου

Δεν είναι αυτή η ανθρωπότητα που ήξερες,

αυτή πάει, την κλέψανε.

Στους δρόμους όλοι τρέχουνε και ο φόβος τους φωνάζει,

τα παιδιά με μάτια σκοτεινά και μέλλον τσακισμένο,

η τελευταία πεταλούδα πνίγηκε στο αίμα

και ο ξερός κρότος ενός πυροβολισμού θανάσιμη μελωδία.

Παίζουν ακόμα τα παιδιά στις γειτονιές του κόσμου

Και κάπου-κάπου τραγουδούν πως δεν χάθηκε η ελπίδα

Έτσι αντιστέκονται στο τέρας με το απόκοσμο ουρλιαχτό

Ας φύγει ο πόλεμος από τις γειτονιές του κόσμου

κι ας γίνει η ειρήνη για όλους φυλαχτό.

                                                                                             ΛΥΔΙΑ ΚΟΛΛΙΟΠΟΥΛΟΥ